Een muziekkorps in wording

Wiel vervolgt zijn verhaal. We zitten inmiddels in 1817, dus nu 201 jr geleden. Het gehele verhaal (achter elkaar) is ook te lezen achter de knop boven. LINK

Een muziekkorps in wording

De pastoor is vol van zijn muziekplannen. Naast het orgel en zangkoor zal Gennep binnenkort een nieuw soort kerkmuziek gaan horen. Zijn godsdienstige vieringen zullen de mensen nog meer aanspreken en devotie opwekken. De heer Voss heeft beloofd de vier instrumenten te bestellen die geschikt zijn om met z'n vieren eenvoudige melodieën te spelen. De vijfde gegadigde, J.W. Nadler (organist van de protestantse kerk) is bereid gevonden de vier de eerste theoretische beginselen bij te brengen: het notenschrift en de maatsoorten. Voor repetitieruimte heeft de pastoor een oplossing. De spreekkamer van de pastorie is wekelijks beschikbaar. De timmerman zal eenvoudige, houten lessenaars maken.

De start
In de herfst van 1817 komt Voss per koets met de instrumenten naar de pastorie in de Kerkstraat. De leerlingen krijgen elk een instrument in hun handen. En met de pastoor als aandachtige toehoorder leert Voss de jongemannen hoe het instrument op de juiste manier vast te houden en aan de mond te zetten. Met rode hoofden krijgen de vier de eerste schorre klanken uit het instrument. Met spanning op het gezicht luisteren drie hoe hun vierde collega probeert een toon lang aan te houden. “Heel goed”, zegt Voss, “lange tonen oefenen.”
Enkele weken later klinken de eerste aarzelende toomladders door de pastorie. Eerst ieder alleen en tot slot alle vier samen. De pastoorsmeid die in de keuken koffie aan het zetten is, schudt haar hoofd en zucht: Wor mot da hin.

Oefenen
Maar het gaat çrescendo. De adspiranten krijgen er zelf plezier in. Ze hebben de toonladder al onder de knie. De pastoor zorgt dat er elke week koffie en speculaas is. De organist van de katholieke kerk Hendrik Berns, een muzikaal talent van 18 jaar, leert de mannen de sol-sleutel op de notenbalk en de lengte van de voorkomende noten. De motivatie groeit en thuis in de bakkerij, het brouwlokaal horen buren en voorbijgangers de toonladder van laag naar hoog en terug. De heer Voss blijft er op hameren: elke repetitie beginnen met lange tonen van vier tellen blazen om de ‘ammezuur' (embouchure) te verstevigen.

Melodie
Het meest geniet pastoor Van Alphen. Hij loopt af en toe bij een van de muzikanten thuis binnen en moedigt hem aan. Tegen Kerstmis kan het viertal al een eenvoudig kerstliedje uit het koper krijgen. Al weet het kwartet dat een openbare uitvoering nog wel even op zich zal laten wachten. De heer Voss komt niet meer. De route Kleef-Gennep v.v. is in de wintermaanden moeilijk berijdbaar. Hij zal in maart weer eens komen luisteren.

Naam
Op de eerste zonnige dag in maart 1818 repeteert het groepje voor het eerst buiten. Dat is erg wennen: het klinkt in de pastorietuin heel anders dan binnen. Pastoor Van Alphen trakteert daar op een fles Toerteldoef-bier. Hij zegt voor het kwartet een officiële naam in gedachten te hebben wanneer zij zich aan het publiek gaan presenteren. Hij denkt aan: “Unitas et Fidelitas”. Dat is latijn en betekent Eén in God en trouw aan elkaar . Prosit!

de harmonie anno 1908, bij het 90jr bestaan
leerling-muzikanten anno 2017 bij de opening van de tentoonstelling 200jr harmonie

GLORIE EN VERVAL VAN EEN NOORD-LIMBURGSCH STEDEKE.

EEN DERDE DEEL DER BEVOLKING MOET GENNEP VERLATEN.

(Van onzen Limburgschen redacteur.)

Glorie.

Een stedeke is Gennep wèl en is het ook steeds geweest. Uit het oude Gennapium omstreeks het jaar 1000 ontwikkelde het zich tot een dier miniatuurvestinkjes in grensgebieden, die aan alle beroering der oorlogvoering ruim hun deel kregen. In den tachtig jarigen oorlog beteekende Gennep als versterkte plaats iets. Daarna traden sluimer en achteruitgang in.

In 1870 telde het plaatsje nog maar een vijftienhonderd inwoners.

Doch de schoone dagen van Aranjuez waren nabij. De N. B. D. S. ofwel Noord- Brabant—Duitsche Spoorweg Maatschappij werd opgericht. Gennep kwam te liggen aan de door deze maatschappij geëxploiteerde lijn Boxtel—Wesel en werd zetel van de hoofddirectie dezer onderneming, nu zieltogende in een zeer gecompliceerd faillissement.

Gennep werd in den loop der jaren een station eerste klasse, het eerste station met douanekantoor op Nederlandsch gebied voor het groot internationaal verkeer Duitschland —Vlissingen—Engeland. Tot voor den oorlog passeerden hier eiken dag een achttal mailtreinen Berlijn—Vlissingen en omgekeerd verder stoomden hier binnen de sneltrein Hamburg—Antwerpen (een maal per dag) en de landverhuizerstrein uit Kattowitz, die de Poolsche landverhuizers naar de havens bracht vanwaar ze naar Amerika scheep gingen.

Bovendien liepen nog een tiental locaaltreinen op het traject Wesel—Boxtel.

Koningen en keizers passeerden dit station, waar toch altijd even halt gehouden werd.

Hier reden o.m. voorbij: de Duitsche keizer (naar Engeland), de tsaar aller Russen en de koning van Engeland. Soms bracht het plaatselijke muziekkorps den hoogen voorbijrijders wel een schaterenden groet. Het genadeoord Kevelaer ligt niet zoo heel ver van Gennep. In den zomer zag dit station dus ook den stroom van bedevaartgangers, op reis naar Kevelaer, hier binnen- en wegrijden. Dat waren er soms wel 30 a 40 duizend per seizoen. Station Gennep werd natuurlijk op dit groote en internationale verkeer ingericht.

Het is een ruim gebouwd en goed onderhouden station, berekend voor druk vertier. Dit beteekende in de goede dagen, toen hier douaneoponthoud was, werkelijk ook wat. De reizigers van den trein Hamburg—Antwerpen lunchten meestal 's morgens omstreeks 8 uur in dit Nederlandsche station. Het hotelwezen kwam hier eveneens tot bloei, want menigeen nam of verliet hier de internationale treinen of gebruikte bij langer oponthoud iets in het stadje zelf.

Zooals gezegd was hier het hoofdbureau der N. B. D. S. gevestigd, waaraan een 80-tal personen in administratieven dienst verbonden waren. De oorlogstijd bracht drukte door mobilisatie en inkwartiering; soms waren op dit gewichtige punt meer dan duizend militairen ondergebracht. De Steenkolenhandelsvereeniging hield er voor de Zuidelijke distributie tijdelijk een bureau, want hier arriveerden ook Ruhrkolentreinen. De Maasbuurtspoorweg (Venlo—Nijmegen) in 1913 geopend, maakte van Gennep een spoorwegknooppunt. De reparatiewerkplaatsen der N. B. D. S., breidden zich tot 1913 nog aanhoudend uit en verschaften werk aan een 100-tal menschen; tractie, weg en werken en controle, vergden nog meer personeel. Bij zooveel voorspoed moest ook de bevolking der gemeente wel toenemen. Was deze in 1870 nog maar even 1500, in 1913 passeerde ze al de 2600 om voor de jaren 1914—1919 de volgende cijfers te bieden: 2772, 2875, 2993, 3110, 3354, 3352. Dat was het hoogtepunt, dat niet werd overschreden.

Toen elders woningnood heerschte, was deze ook in Gennep sterk voelbaar en werden door N.B.D.S. en een door de N.S. gesteunde woningbouwvereniging een tweetal kolonies gesticht, resp. 38 (Voorhoevepark) en 28 (Gennapium) woningen omvattend, meest arbeiderswoningen natuurlijk. Verdere plannen tot woningbouw met subsidie, kwamen wegens weerstand van hoogerhand, niet tot uitvoering; achteraf bleek dit maar gelukkig. Verlichting en schoolwezen werden gemoderniseerd; alom werd druk door particulieren, met of zonder premie, gebouwd

Verval.

En toch was toen al de toekomst van Gennep ondermijnd. Ofschoon er verschillende omstandigheden momenteel samenwerken om Gennep te degradeeren tot een doodgewoon ,,provinciegat", ligt de schuld toch in de toestanden door den wereldoorlog geschapen. Het groote verkeer Midden-Europa—Engeland hield toen vrijwel op en heeft zich na den oorlog — over deze lijn althans — niet hersteld.

Tijdelijk wordt Gennep slachtoffer van den strijd tusschen Vlissingen en Hoek van Holland om de Duitsche mailtreinen. De Nederlandsche Spoorwegen hebben beslist ten gunste van Hoek van Holland, zoodoende duurt de reis (via Oldenzaal) enkele uren langer over Nederlandsch gebied. Duitschland ziet natuurlijk zijn internationale treinen liever niet door bezet gebied gaan, omdat dan de Belgen nog eens kans krijgen hun neus te steken in het groote Duitsch—Engelsch verkeer.

Het traject Wesel—Gennep—Boxtel wordt nu enkel maar door locaaltreinen bereden; ook de zware sneltreinlocomotieven zijn van deze route weggenomen. Het station degradeerde tot 4e klasse! Om reden van bezuiniging, speciaal om hooger toezicht houdend personeel uit te sparen, hebben de N. S. besloten de werkplaatsen te Gennep, waar locomotieven en spoorwegwagens gerepareerd worden, op te heffen. Het groote aantal administratieve ambtenaren bij de N. B. D. S. in dienst, is sinds het in exploitatie-nemen der lijn door de N. S. reeds geleidelijk weggetrokken. Het personeel der werkplaatsen — een honderdtal met hun familieleden — zal nu volgen. Het in verval raken der lijn brengt natuurlijk op zichzelf nog verdere mutaties mede. Het vrijgekomen personeel zal over meerdere plaatsen in het land worden verspreid.

Naar schatting zullen in de naaste toekomst 'n duizendtal personen Gennep verlaten, d.w.z. een derde der bevolking! Daar de meesten hunner uit deze streek geboortig zijn, moet deze verplaatsing wel bijzonder hard worden gevoeld. Sommigen bezaten een huisje en wat land; het een en ander zal nu verkocht moeten worden in een tijd, dat er niet veel gegadigden voor te vinden zullen wezen. Weer anderen zijn min of meer gebonden aan een huisje door premie-bouw verkregen en zullen er niet licht zonder schade af kunnen komen.

De groote liquidatie is reeds begonnen. Het directiegebouw der N. B. D. S. komt onder den hamer, evenals het Voorhoevepark met zijn 38 woningen. De woningnood is reeds in het tegendeel veranderd; meerdere huizen staan leeg, terwijl andere tegen lage prijzen van de hand gingen. Als de exodus zal zijn voltrokken, wordt gerekend op een minder inkomen van een klein half miljoen gulden per jaar. Juist de beste inkomens trekken weg!

Wat zullen de gevolgen voor gemeente en neringdoenden wezen? Voor de gemeente, die haar inkomsten — als geen andere bronnen worden aangeboord — met een derde of wellicht de helft ziet verminderen, veel te hooge lasten, want de uitgaven voor wegen, verlichting, onderwijs, enz. verminderen natuurlijk lang niet in gelijke mate. De winkeliers verliezen een groot deel van de clientèle misschien ook niet veel minder dan de helft van hun omzet. Waar zoovele huizen vrij komen, zullen de huren natuurlijk snel en sterk zakken. Wat Gennep behouden zal door zijn ligging: armlastige uit Duitschland gekomen Nederlanders, die hier vaak „blijven hangen' en zich vestigen.

Herstel?

De vooruitzichten zijn voor Gennep dus wel somber. Natuurlijk wordt nu reeds uitgezien naar middelen om te voorkomen, dat deze grote uittocht in een ramp voor de gemeente ontaardt. Pogingen worden in het werk gesteld om industrie ter plaatse gevestigd te krijgen. Gennep ligt aan goede verkeerswegen. De binnen afzienbaren tijd voor 2000 ton's schepen bevaarbare gekanaliseerde Maas stroom langs het stadje; misschien is van de zijrivier de Niers wel een haven te maken. Het Maas—Waal-kanaal is ook niet veraf. De lijnen Wesel—Boxtel en Venlo—Nijmegen kruisen elkaar hier, terwijl vlakbij (kruispunt Beugen) de sneltreinen naar het Zuiden (Roermond—Sittard—Heerlen—Maastricht) passeeren en stoppen.

Door den uittocht komen vele woningen, kantoren en werkplaatsen vrij. Terreinen zijn er ook nog genoeg. De condities voor industrieën, die zich daar vestigen willen, zijn dus niet slecht.

Ook voor gepensionneerden met beperkte inkomsten, zal Gennep iets weten te bieden, omdat huishuren en levensstandaard hier zeer matig zullen worden. Gennep beschikt bovendien over goede onderwijs-inrichtingen, heeft een modern ingericht sanatorium en ligt niet ver van het schoone natuurpark Plasmolen en de eveneens mooie, boschrijke Duitsche streken van Kleef en Goch. Bovendien ligt de universiteitsstad Nijmegen ook nog vlakbij.

Het lot van Gennep is verbonden aan dat der z.g. Keulsche zone. Trekt de geallieerde bezetting daaruit, dan verdwijnen de vreemde soldaten en ambtenaren meteen langs de grens. En dan herkrijgt Gennep zijn oude gunstige voorwaarde: eerste Nederlandsche station op de kortste treinroute naar een haven op Engeland, Vlissingen in dit geval. Verwacht wordt, dat de Duitschers dan wel zullen zorgen opnieuw hun mailtreinen naar het een paar uren vroeger bereikbare Vlissingen te dirigeeren. Wellicht blijkt dan, dat de – overigens terecht - bezuinigende N. S. in deze zaak wat voorbarig zijn geweest.

30 films

Op de nieuwe filmpagina. Met daarin alle films die in museum het Petershuis te zien waren over 200jr harmonie van Gennep. De films bestrijken de laatste 100jr in Gennep met daarin unieke beelden. De nieuwe pagina is toegankelijk via de nieuwe knop hierboven (naast de knop ooievaars) en is ook toegankelijk vanaf de aparte pagina voor de Gennepse harmonie (in Gennepse albums). Daar volgen binnenkort ook nog alle foto's die op de tentoonstelling hingen en nog veeeeel meer, want het Petershuis is natuurlijk niet oneindig groot. Veel plezier. HARMONIEFILMS

We hebben inmiddels ook foto's achterhaald van Nannie Kaufman en Selly Andriesse. De voorbereidingen voor de steenlegging op 21 april, de lezingen op 20 april, het boek en het lesmateriaal voor de Gennepse schoolkinderen verlopen voorspoedig. De Ratel en vooral Maria Goretti hebben enthousiast ingehaakt op het projekt en willen mee sponsoren. Maria Goretti is wel heel actief, wil zelfs de kinderen van de huidige groepen 7 en 8 betrekken en naar verluid met de schoolkinderen een actie opzetten voor de sponsoring van 1 of misschien zelfs 2 stenen. Heel toepasselijk, want zowel Nannie als Selly waren nog gewone Gennepse schoolkinderen toen ze gedeporteerd werden in 1943, nu 75jr geleden. Zodra ik meer weet, hoort u het. In de tussentijd zijn wij nog altijd op zoek naar meer informatie en zo mogelijk beeldmateriaal om die Gennepse mensen ook echt een "gezicht" te geven. Als u wilt/kunt helpen, heel graag. Onze dank ook voor de steun tot zover en voor de vele enthousiaste reactie.

De pastoor met muziekplannen

Wiel vervolgt zijn verhaal (voor het gehele verhaal, zie de knop boven)

In de eerstvolgende vergadering van het kerkbestuur na zijn bedevaart naar Kevelaer ontvouwt pastoor Van Alphen vol vuur zijn plan voor blaasmuziek bij de kerkelijke feesten en processies. De drie kerkmeesters kijken wat gereserveerd. Nergens in de hele omtrek bestaat zo iets. De penningmeester ziet het al vóór zich: de rekeningen voor instrumenten, muziek, salaris voor de dirigent. “De helft van de aanschafkosten zijn voor mijn rekening”, verzekert de pastoor.

Adviseur
En wie gaat de instrumenten bespelen, wie is de instructeur, wie leert hun muziek lezen? Via een confrater in Kleef komt de pastoor in contact met de heer Voss, een musicus aldaar. Die kan adviseren voor de aanschaf van de eerste instrumenten en een leverancier aanraden. Hij is bereid een keer per week naar Gennep te komen om praktijkles te geven.

Opleiding
De 18jarige muzikale organist Hendrik Rudolph Berns zal de pastoor aanzoeken om het theoretisch gedeelte van de opleiding tot muzikant voor zijn rekening te nemen. Hij zal dan tevens de muzikale leiding op zich nemen wanneer de eerste eenvoudige melodietjes samen gerepeteerd gaan worden. De plannen zijn rond, maar het moeilijkste komt nog. Wie durft zich als leerling-muzikant aanmelden?

Zoektocht
Bij de zoektocht naar kandidaten telt één probleem zwaar: de leerling dient over genoeg vrije tijd te beschikken om te kunnen oefenen. En de meeste Gennepenaren moeten van 's morgens vroeg tot 's avonds laat werken om in leven te blijven. De gegadigden zullen dus uit de middenstand moeten komen. Daar kan men de werktijd eniger mate indelen. Pastoor Van Alphen in de Kerkstraat kijkt om zich heen in de buurt naar jongemannen van middenstanders. Hij komt uit bij de bakker, de brouwer, de pottenbakker. Hij gebruikt zijn status als pastoor en chartert tenslotte vijf mannen tussen 20 en 30 jaar, die de gok willen wagen. Het zijn Arnold en Coenraad van Bergen, Giesbert Meurs, Reinier Geenen, en Jan Willem Nadler als eerste leerlingen.

Experiment
Pastoor Van Alphen is in zijn nopjes. De eerste horde is genomen.. De vijf adspirant-muzikanten wonen allen in het centrum van het stadje en kennen elkaar goed. De Klevenaar Voss vindt het een uitdaging: de oprichting van een blaasensemble in een plaats van amper duizend inwoners. Die enthousiaste Gennepse pastoor wil hij graag helpen bij dit uniek experiment.

FOTO -Afbeelding van een bugel / - idem klarinet

Een Gennepse held
was ie. Want op 22 juli redde Walther met gevaar voor eigen leven een leeftijdsgenoot van de verdrinkingsdood in de Maas. Walther een 18 jarige Gennepse jongen uit de Middelweg. Zijn heldhaftig optreden bleef niet onopgemerkt want in januari kreeg hij de Carnegie helden medaille met inscriptie uitgereikt door de burgemeester van Gennep, met bijbehorend getuigschift van zijn heldendaad. Heel bijzonder. De Carnegie helden medaille wordt tot op de dag van vandaag uitgereikt voor bijzondere heldendaden en wordt slechts weinig uitgereikt.

Links een kranten-uitsnede, die over die uitreiking van de Carnegie helden-medaille bericht en rechts het toenmalige woonhuis van Walther. Anno 2018 is het verbouwd en opgeknapt maar in wezen is het nog steeds hetzelfde huis.

We spreken over de Gennepse held Walther Andriesse, die in de zomer van 1934, want toen vond de reddingsactie plaats, 18 jaar was. 6 jaar na de uitreiking van de Carnegie medaille op het stadhuis moest hij zich op datzelfde stadhuis verplicht laten registreren als Jood. Vanaf diezelfde januari 1941 mocht hij ook niet meer naar een bioscoop. Eind mei 1941 werd de toegang tot zwembaden verboden en weer iets later de toegang tot bibliotheken. En eind 1941 werd ook de toegang tot het Vitesse-terrein en horeca-gelegenheden verboden.

Op 25 augustus 1942 moest hij zich met 5 andere Gennepenaren melden in Maastricht, om vandaar naar Westerbork gebracht te worden. Op 28 augustus moest men met de trein naar het oosten, wat Auschwitz bleek te betekenen. 3 Gennepse mannen, waaronder onze Gennepse Carnegie-held Walther en 3 Gennepse vrouwen (waaronder zijn jongere zusje). De mannen werden op een stationnetje voor Auschwitz uit de trein gehaald. De vrouwen gingen linea recta naar Auschwitz-Birkenau om vergast te worden. De mannen kwamen in allerlei kampen en hebben het geen van allen overleefd. Walther moet in april 1943 op een onbekende plek in Silezië zijn omgebracht.

Walther is 1 van de 22 Gennepenaren voor wie op 21 april een struikelsteen wordt aangebracht. Om hem, een Gennepse held te gedenken, en in Gennep terug te brengen, maar ook om het onrecht en de idiotie van wat er toen gebeurd is duidelijk te maken. Een Gennepse jongen die wordt gedeporteerd en wordt omgebracht, niet omdat ie wat gedaan heeft, maar vanwege zijn afkomst.

Heel jammer is dat we geen foto hebben van Walther, zodat we hem ook echt een gezicht kunnen geven. Wellicht kunt u helpen en weet u van een foto waar Walther opstaat, alleen of in een groep(je). Dat zou zeer op op prijs worden gesteld.

korte film-impressie van de kinder-optocht op 13 feb 2018

 

De kinderoptocht van 2018

klik op onderstaande foto voor het album. (om evt foto's te downloaden, klik door tot het grootste formaat)

Jeugdboerenbruiloft 1999

Evenzo was er vroeger een jeugd-boerenbruiloft op de carnavals-dinsdag. In 1999 werden zo Carlijn en Yannick door Jakob van Tankeren in de on-echt verbonden. En daarna was het receptie en feest in de zaal van hotel de Kroon.

 

Beddenrace 1999

Het invullen van de maandag met een carnavals-programma is altijd wat lastig geweest in het Gennepse. Heel vroeger waren er tenten en zalen en kon je vanaf 11-12 's ochtends daar terecht. En er waren heel veel kroegen. Maar "das war einmal". Er zijn al verschillende progingen geweest om een carnavalesk dagprogramma te maken op de maandag en dinsdag. In de 90-er jaren waren er bv beddenraces, zoals de beddenrace van 1999. Bart Akkersdijk was toen de heersende prins van Bombakkes. Een filmpje van 19jr geleden: veel plezier.

 

Het beloofde 2e album

Fotoalbum 1 van de optocht van 2018

Er komen 2 albums van de optocht van 2018. Nu het eerste album met zo'n 253 foto's. Klik op onderstaande foto voor dit album. U krijgt dan een overzicht met foto-buttons. Als u daar op klikt krijgt u een tussenformaat foto, waar u kunt bladeren. Wilt u een foto graag zelf hebben, klik dan op de link onder dat tussenformaat foto voor het grote formaat om te downloaden.

veel plezier. Het 2e album volgt morgen.

Een film-impressie van de optocht van 2018

 

De Mèrtzitting van 2006

Ook toen was het al druk zoals onderstaande albums laten zien. En vanmiddag zal het wel nóg drukker worden. Vorig jaar was er sprake van meer dan 4000 bezoekers. Alleen jammer dat security nodig is. Een terugblik in 2 albums uit 2006. Toen kon ik nog gewoon rondlopen met een camera. Maar tegenwoordig heeft (bijna) iedereen een (smartphone)camera bij zich. En ook de Mèrtzitting wordt weer live uitgezonden door Gennepnews. Zal Ab weer zijn oude werkzaamheden rond carnaval oppakken. :-)

Deel 1
Deel 2
De pastoor op bedevaart

Als pastoor Van Alphen bij zijn vader op de Zandstraat komt, hebben ze het vaak over de politiek. Vader Gerhard merkt dan, op dat hij sinds 1815 weer in zijn geboorteland woont (hij komt uit het Gelderse Wamel). Zijn ‘heerzoon' zegt dan: “Ik heb al vijf nationaliteiten gehad. Waar moet ik me in thuis voelen? "Gennep is mijn vaderland en God het vaste punt waarop ik me richt.” En op die uitspraak baseert hij zijn pastoraal werk.

Godsvrucht
Gennep respecteert zijn rechtlijnigheid, rechtvaardig en strengheid in de leer. Hij schenkt aandacht aan de noodlijdende gezinnen. Een groot deel van zijn geërfd vermogen gebruikt hij om de vroomheid en godsvrucht ook buiten het kerkgebouw te doen leven. Processies zijn daarbij een middel voor jong en oud.

Missie
Hij nodigt de paters Redemptoristen uit in zijn parochie een week lang ‘Missie te geven'. Zij nemen dan een week lang het parochiewerk over, houden elke avond indringende predicaties en gaan ook op huisbezoek. Van Alphen heeft dan de tijd om bijv. een bedevaartstocht te voet (tien uur gaans v.v.) naar Kevelaer te maken.

Schildje
Zijn ervaringen in Oeffelt bij O.L. Vrouw, Toevlucht der zondaren motiveren hem tot zijn alleengang. In de basiliek in Kevelaer staat hij altijd even stil bij het herdenkingsschild “Gennep 1786”. Hij was toen zeven jaar. Zou zijn vader mee geweest zijn? Hij zou het hem vragen.

Blaasmuziek
Naar Gennep terug lopend in 1817 laat hij het hele gebeuren in Kevelaer nog eens aan zijn geestesoog voorbij gaan. Indrukwekkend vond hij de vroomheid die de pelgrimsstoet uitstraalde in de processie op weg van de verzamelplaats naar de genadekapel. Voorop een groepje blaasmuzikanten dat gewijde muziek speelde tijdens de tocht.

Plannen
Toen hij, huiswaarts gaande, in de verte de Martinustoren zag, wist de pastoor het zeker: zijn processie in Gennep zou ook een begeleidende groep muzikanten krijgen. Glimlachend liep hij uit de Looi langs ‘de Lèst'. Dan door de Picardie in alle vroegte tussen de sporen van de gesloopte Zandpoort door de Zandstraat in. Op de Markt rook hij de geur van vers brood uit de bakkerij Van Bergen. Achter het stadhuis stond de pastorie. Hij liep achterom, maakte de achterdeur open en was thuis. Hij strekt zijn moede benen en ziet: over een half uur kan hij de ochtendklok luiden.

Gedenkschildje in basiliek van de Gennepse bedevaart van 1786
Genadekapel Kevelaer

FOTO Gedenkschildje 1786 / Genadekapel Kevelaer

(zomer) Carnaval (2006)

Het is nu mooi zonnig weer, maar wel koud. In 2006 werd door Bombakkes zomercarnaval georganiseerd, op en rond de Niers. Aangename temperaturen, vrolijke stemming, maar het was (helaas) geen blijvend succes. Wel leuk om nu, 12jr later, nog eens terug te kijken in het album van 24 juni 2006. Iedereen 12 jaar jonger, sommigen niet meer bij ons, maar de stemming zat er toen in èn het was lekker warm. Klik op 1 van onderstaande foto's voor een album met meer dan 100 foto's.

10jr terug: het jaaroverzicht van 2007

 

Ook in de toekomst volgen nog meer nieuwe leuke en interessante afbeeldingen. Blijf kijken!

Voor degenen die de oude voorpagina's nog eens willen zien:Oude voorpagina's

www.gennepnu.nl Binnenkort..... NIEUWE UPDATES.....Blijf kijken!